Duiklog Denee 21/07/2013

Door Ben van Asselt | 23 July 2013

We schrijven 21 juli 2013, een historische nationale feestdag, de koningen doen een stoelendans en met deze temperaturen van meer dan 30°C zal er veel bier vloeien… Desalniettemin kwamen wij, grotduikers, onze afspraak na om samen in Denée te gaan duiken. Jack en Marco uit Nederland (beide bekenden van het Z.E.E.P.- Zand Eiland Exploration Project, wat ook al een Global Underwater Project Baseline-initiatief is in Vinkeveen (NL), Christine (Brits-Nederlands) en ik (oude Belg) gingen dus samen duiken in Denée.

Christine en ik moesten slechts een uurtje rijden om er te geraken, dus waren we ook wat vroeger ginder en besloten om alvast de eerste touwen te hangen. Het eerste om de zwaarste helling te overbruggen en dan een korter om op een veiligere manier tot in het water te geraken. Eens Marco en Jack de plek geïnspecteerd hadden, besloten ze ook om van helemaal bovenaan een touw te spannen naar ons startpunt aan de helling. Gezien het pad helemaal overwoekerd was met braambessenstruiken (niet zozeer de bessen, maar vooral de doornen noopten ons tot zulke maatregelen), zagen we niet meer waar we onze voeten zetten. Het bijkomende touw zorgde er dan ook voor dat we wat meer evenwicht konden vinden met ons zwaar materiaal zodat we geen braambessen-vlekken maakten op onze mooie GUE-t-shirts  en aldus ook de doornen uit onze droogpakken konden weren…  Druipend van het zweet wachtten we beneden op ons laatste teamlid. Ondertussen waren we al twee of drie keer de helling af en opgegaan met goedgevulde  D12, camera en ander materiaal. De laatste tocht naar beneden hadden we trouwens in ons droogpak gemaakt. Daar kwam ze al naar beneden gesjeesd, Christine… en een meter voor aankomst sjeesde ze haar polsseal door! Jack en Marco die altijd wel een snellijm meehadden om pols- en andere seals snel te kunnen lijmen, hadden het goedje deze keer niet meegebracht. Dus ging Christine terug naar boven om in ware MacGyver-stijl (of simpelweg op Belgische bricolage-manier) met een touw en een elastiek de polsseal af te drukken. De gevoelloosheid in haar vingers zou ze er wel bijnemen! Pietsnuit Murphy! Ondertussen gingen wij al even met onze voeten in het frisse water staan… Uiteindelijk kwam Christine ook het water in en was het GUE-EDGE-tijd. En toen kwam Murphy weer eens langs: Christines backup-slang bleek te lekken en nog geen klein beetje. Gezien het haar allemaal een beetje teveel werd besloot Christine dan maar wijselijk niet mee te duiken en begon ze moedig aan het weer alles de berg omhoog zeulen.

Terwijl maakten wij onze ‘Environment’ af en gaf ikzelf ook nog wat tips aan de acteurs die in mijn film gingen meespelen. “Schijn met uw lampen niet in de camera” had ik waarschijnlijk niet duidelijk genoeg gezegd, gezien mijn buddies bijna de hele tijd in mijn lens schenen! Gezien er een breedhoeklens opzat, en er bovendien veel strooilicht kwam, reflecteerde er veel licht op de lens. En soms gaf dat een mooi resultaat met veel contrast, maar spijtig genoeg zag ik het merendeel van de tijd een grote wit-blauwe plek op mijn scherm.

In ieder geval ging het duiken ‘slow & smoothly’ en zagen we ook Murphy niet meer terug. Die zat waarschijnlijk liever in 30°C dan in ons 7,5°C water waar we in doken. De duik leidde ons deze keer in alle belijnde gangen en hallen en soms verlieten we even de lijn (met een spoel) wanneer we de wand van een hal niet zagen… waardoor we nieuwe diepten, steunbalken, ladders en afgronden ontdekten en één ervan afdaalden tot -21m. De mijn verbergt nog veel, hoewel ze ons ook nu al veel industriële overblijfselen kon tonen. (Zie foto’s: een katrol aan het plafond en een ijzeren rad op de grond, Marco neemt met zijn Gopro een foto van Jack die achter het rad uit komt gezwommen, ikzelf speel belichtingsduiker met mijn videolampen)  Zo wordt mijn film elke keer ik terugga naar Denée een beetje langer. Spijtig van de moeilijke toegang want het is een wonderlijke mijn!

(Zicht: 10m, Watertemp: 7,5°C, bovengronds volle zon, geen wolkje aan de hemel 31°C, diepte van de zichtmeter 14,2m, het water stond uitzonderlijk laag!)

EDG